be italian

5.03. Świdrujący dźwięk alarmu w komórce wyrywa ze snu i stawia na równe nogi tonem nie cierpiącym sprzeciwu i nie biorącym pod uwagę cichego "jeszcze 5 minut". Może, jak zapalę lampkę będzie łatwiej się obudzić? Nie, światło jest w tej chwili zdecydowanie zbyt mało przyjazne moim źrenicom, przed którymi jeszcze kilka minut temu przesuwały się senne obrazy. Z na wpół zamkniętymi powiekami znajduję szlafrok, zakładam ciepłe skarpetki i na auto pilocie schodzę do kuchni.
Czekam, aż zagotuje się woda i podgrzeje mleko. Oczywiście mleko zawsze osiąga punkt wrzenia kiedy zalewam herbatę... a ja o tej porze się przecież nie rozerwę!
No dobrze, jest kawa, jest herbata imbirowo-cytrynowa. Idę do łazienki. Po drodze rzut oka na termometr - -8! Znowu... Co ja na siebie założę?
Nic mi nie idzie, wszystkie czynności zajmują dużo czas, za dużo czasu. Ostatni łyk kawy już dawno wypity, a ja wciąż nie mogę się obudzić. Skowron i Lazar na chwilę wyrywają mnie z zaspania.
20 minut. Czas na makijaż. Teraz już nic nie może mi zająć za dużo czasu, bo niedoczas jest znaczny, a jeszcze włosy mokre... Spieszę się. Nie przeszkadza mi już nawet to, że rozmazałam na szlafroku fluid. Co ja zrobiłam z pędzelkiem do różu? A ten cholerny tusz musi się oczywiście znowu rozmazać tuż pod linią dolnych rzęs! I mydło też musi się skończyć właśnie teraz!
15 minut. Znowu nie ułożę włosów. Na szczęście ogarnianie włosów przynosi już prawie zadowalający efekt, a poza tym w sezonie czapek i tak nie ma sensu na układanie włosów skoro i tak wszystko się odkształci podczas czekania na opóźniony autobus. W międzyczasie wciąż myślę "co ja na siebie założę?"
10 minut. Już jest widno. A raczej mogłoby być widno gdyby nie kolejny ołowiany dzień bez słońca. Pada. Nadal zimno. Nadal nie wiem, co na siebie założyć.
8 minut. Zdecydowanie zbyt dużo czasu zmarnowałam na miotanie się między szafką, a szafą! Powinnam już coś mieć na sobie.
7 minut. Skoncentruj się. Zamknij oczy. Coś zawsze zobaczysz, czymś się zainspirujesz. Tym razem - Monica Bellucci, Penelope Cruz... Flakon sam wpada w ręce... Złoty korek uwalnia obietnicę... Trzy szybkie ruchy i nagle wszystko jest w zwolnionym tempie... Nagle te 7 minut to kawał czasu... Nagle nie ma pytania "co ja na siebie włożę" bo właśnie przed chwilą się ubrałam...
6 minut. Choć czasem zapach to jedyne, co musimy na sobie mieć, to przy -8 trudno się nim ogrzać, więc jeansy i czarna koszulka muszą zaistnieć.
3 minuty. Choć urok zwolnionych ruchów trwa, to nie biegnę na autobus... ;)
W mp3 Fergie śpiewa "Be Italian" z filmu "Nine".


P.S. 1
Pozdrowienia dla wszystkich zakochanych w Idolu :)
P.S. 2
Następnym razem będą zdjęcia autorki niniejszego bloga.